---

 

Verslavingen

Relatieproblematiek

Problematiek gerelateerd aan religie

Seksuele en intimiteitsproblematiek

Angst en depressie

Stress

 

Hoe gaan we samen te werk?

De therapeut (begeleider) en de cliënt gaan een relatie aan gebaseerd op vertrouwen en gelijkwaardigheid. In de therapie word je gestimuleerd je verantwoordelijkheid op je te nemen voor je situatie en je lichamelijke en psychische verschijnselen. Door een vergroot zelfbewustzijn, leer je keuzes maken. Tijdens het proces kan de cliënt zich bewust worden van zijn of haar gedragspatronen en onderdrukte emoties die verantwoordelijk zijn voor klachten en spanningen. Het verworven inzicht kan de weg openen naar een ruimer lichaamsbewustzijn en een verdieping op zowel geestelijk als spiritueel vlak. Je maakt weer contact met je eigen waarheid, innerlijke kern; de essentie van zijn. Vanuit deze grotere innerlijke vrijheid kun je weer volop in het leven staan en haar uitdagingen trotseren.

Het doel

Het doel is om je weer in contact te brengen met je oorspronkelijke levenslust en energie. De basis van de therapie wordt gevormd door het vrijmaken van de verkramping en pantsering van het lichaam. Energetic Integration, lichaamsgerichte therapie, richt zich vooral op de geblokkeerde ademhaling en chronische spierspanningen, en op emotioneel niveau op het onderdrukken en inhouden van het gevoel.

 

---

 

Ervaring van een cliënte met lichaamsgerichte psychotherapie

Deel 1 het probleem

Soms is alles gewoon kut.

Grijs weer.

Niks te doen.

Opeens de gedachte dat ÁL mijn plannen in het leven zullen mislukken.

Ik ben niet echt opgevoed met veel aandacht voor gevoelens en die shit.

Boos? Fix je attitude!

Verdrietig? Kop op en doorgaan, niet huilen, daar wordt niemand blij van.

Jaloezie? Wow, misgunner! 

Als je dat voelt, vindt niemand je leuk.

Blij zijn mag, maar niet gaan rondspringen of wat dan ook.

Het beeld van een 'goed persoon' is,

iemand die altijd positief is en altijd controle heeft over zichzelf.

---

Deel 2 het erger worden

Wat doe jij als je je kut voelt?

Een paar van mijn "ingebouwde copingsmechanismen" wanneer ik een negatieve emotie voel, zijn:

1.In bed liggen en proberen te vergeten dat ik besta, maar uiteindelijk alleen maar "overthinken".

2.Eindeloos Social Media scrollen en uiteindelijk de reden waarom ik me kut voel, vergeten.
Omdat ik me juist nu kut voel over het niet succesvol zijn, niet gelukkig zijn en niet perfect eruit zien.

3.Online shoppen! 
Dan kan ik er ten minste nog leuk uit zien. 
Ookal voel ik me na het make-uppen en cute aankleden, nog steeds als een zak stront.

4.Verwachten van mijn vriend dat hij ÁL mijn zorgen weg haalt.

5.En tenslotte, omdat alles faalt; 
Een dikke joint roken, zodat ik echt kan vergeten dat ik besta.

Ik ga negatieve gevoelens dus eigenlijk uit automatisme liever uit de weg... 
Ik stop ze ergens weg en probeer mezelf te disconnecten van wat er aan de hand is, 
maar hierdoor blijven deze gevoelens dus wel in mij en komen ze later weer naar boven.

---

Deel 3 de oplossing

Toen ik een aantal jaar geleden tot een dieptepunt kwam,
en mijn manier van weken in bed liggen, 
junkfood bestellen en wiet roken niet eens echt meer voor afleiding zorgde, 
ben ik uiteindelijk bij mijn therapeut Hein terecht gekomen.

Ik heb het één en ander meegemaakt, in de eerste 20 jaar van mijn leven. 
Ik ben als kind én puber bij verschillende psychologen geweest, 
maar ik had nooit echt het idee dat we veel opschoten. 
In theorie hoorde het wel te werken, maar het voelde gewoon alsof alleen 'het oppervlak' geraakt werd. 
Alleen de dingen die ik niet had weggestopt, konden natuurlijk behandeld worden.

Wat hier anders is, is de methode. 
Hein geeft lichaamsgeoriënteerde psychotherapie. 
Bij lichaamsgeoriënteerde psychotherapie gaan ze uit van drie eenheden, namelijk: lichaam, ziel en geest. 
Wij in het westen hebben geleerd die drie los van elkaar te zien. 
Toch zie je in de huidige cultuur steeds vaker dat we meer kennis opdoen uit oosterse culturen, 
waarin de balans tussen mind, body and spirit vanzelfsprekend is.

De onderzoeker Wilhelm Reich ontdekte dat het lichaam een soort 'pantser' creëert, zoals hij dat noemde. 
Wanneer het op gevoelens reageert die je mentaal weg stopt. 
Dit pantser kan bijvoorbeeld ervoor zorgen dat je altijd je schouders onbewust aanspant, of je adem niet volledig door laat stromen. 
Het zorgt voor blokkades in je energiestroom en vervlakking van de manier waarop je je emoties beleeft.

Wat ik in de afgelopen jaren bij Hein heb geleerd, 
is het stilstaan bij mijn gedachten, stilstaan bij mijn gevoelens, bewegen, ademen, en loskomen.

---

Hein: "Wat voel je nu?"

Ik wist daar op het begin niet echt een goed antwoord op te geven: gewoon een vervelend gevoel was het dan. 

'Even stil staan, diep ademen, voel je voeten op de grond, voel je zitbotten in de stoel...'

---

Hein: "Waar voel je het?"

Hier dacht ik al helemaal van: 'Wat, in mijn hoofd? Weet ik veel!' 
Het voelt soms gewoon als een grote chaos en ik kan mij dan nergens op focussen. 
En dan is het juist de truc dat je even stopt met nadenken en gaat beginnen met voelen: 

'Even stil staan, diep ademen, voel je voeten op de grond, voel je zitbotten in de stoel...'. 

Soms heb ik een zwaar hart, soms een steen in mijn maag. 
Soms een raar onderbuikgevoel. 
Soms de spieren in mijn nek, schouders of bekken die zomaar constant aangespannen zijn. 
Soms juist een gevoel van spanning door mijn hele lichaam, alsof ik helemaal wil flippen!

---

Hein: "Wat heeft die spanning nodig? Wat heeft de pijn nodig?"

Dit is de laatste vraag, dus ondertussen heb ik wel door hoe ik contact kan maken met mijn lichaam: 

'Even stil staan, diep ademen, voel je voeten op de grond, voel je zitbotten in de stoel...'. 

Mijn hart wil vaak een knuffel van iemand of een hand stevig op mijn borst. 
De spanning wil even rekken, of dansen, of alles eruit schudden. 
Soms janken, schreeuwen of wat dan ook. Wat sowieso helpt is ademen. 

DIEP ADEMEN, 
door je hele lichaam.

De key is dan ook die connectie met je lichaam. 
We zitten vaal te veel in het hoofd en hebben zo niet door dat we even moeten schreeuwen, 
huilen, bewegen, ademen, om onszelf beter te voelen.

Natuurlijk voel ik me soms nog steeds kut, 
en dan heb ik ook wel eens van die dagen dat ik toch die joint aansteek, nadat ik ruzie heb gehad met mijn vriend. 

Het doel is ook niet om je nooit meer kut te voelen. 
Het doel is te realiseren dat, 
als je op een gezonde manier omgaat met die kut gevoelens, 
ze met open armen accepteert, voelt en luistert naar wat je lichaam nodig heeft,
ze vanzelf zullen verdwijnen. 
Zo kan ik af en toe wel nog onderdrukken, 
maar sta ik daarna toch weer stil bij wat mijn lichaam nodig heeft. 

Een beetje als een volle blaas. 
Als ik moet plassen, ga ik meestal gewoon plassen. 
Het gaat automatisch, maar als je stil staat bij je lichaam, 
voel je die druk ook in je blaas, tóch? 
Soms doe ik liever wat anders dan plassen en houd ik het op. 
En soms moet ik het wel ophouden, omdat ik niet in de juiste setting ben om te gaan plassen. 
Maar hoe langer ik het ophoud, hoe zwaarder de druk wordt. 
En als ik dan in de gelegenheid ben om te plassen, 
ga ik maar gauw rennen om die blaas te legen, 
voordat het zichzelf naar buiten forceert.

Dit is hetzelfde met verdriet, woede, jaloezie, blijheid, noem maar op. 
Ons lichaam geeft ons eigenlijk constant aanwijzingen over wat ze nodig heeft; 
het enige wat wij moeten doen is dat leren opmerken en ernaar luisteren...

   

---

Onderzoeken en losmaken van de negatieve invloed welke kan ontstaan door godsdienstige en spirituele dwaling.

---

In inzicht gevende gesprekken proberen we door systemisch werk en het onderzoeken van mechanismen die zijn ontstaan binnen het gezin van herkomst de communicatie tussen partners te verbeteren en meer openheid te creëren.

---

Karakterstructuren

'Karakter' slaat op de gedragingen die diep in de persoon gegrift zijn. Het karakter wordt in de jeugd gevormd door ervaringen en invloed van buitenaf (de sociale omgeving) in combinatie met het temperament dat al in het kind aanwezig is als het geboren wordt. De karakterstructuur van een kind wordt in de vroege jeugd gevormd om zich staande te kunnen houden in de wereld. Gedurende deze tijd loopt het kind tegen bepaalde dingen aan en door deze ervaringen doet het kind bepaalde overtuigingen op. Hierdoor ontwikkelt het kind bepaalde gedragingen, uitingen en overlevingsstrategieën.

Een karakterstructuur is in het latere leven het deel van de persoonlijkheid dat zich naar buiten manifesteert. De situaties waarin deze buitenkant van het karakter, ofwel het 'masker', zich manifesteert, zijn vaak situaties waarin een persoon het moeilijk heeft of stress ervaart. Dan wordt ook gesproken van het reageren vanuit (oude) patronen.

De leer van de karakterstructuren gaat ervan uit dat als je in staat bent om de oorsprong van de patronen in je gedrag te doorgronden, je beter in staat bent om patroongedrag te vermijden of te weerstaan. De karakterologie is nauw verbonden met de ontwikkelingspsychologie.

 

Er zijn hierin vier geboorterechten verweven

Het recht om te bestaan

Het recht om behoeften te hebben

Het recht om te willen (autonomie)

Het recht om te verlangen

 

Doel in het therapeutisch proces

Je krijgt zicht op angsten, conflicten en problemen die typisch voor een bepaalde karakterstructuur zijn. In je karakterstructuur ligt de potentie van je ontwikkeling. Je kunt inspelen op iemands karakter en diens perceptie. Bijvoorbeeld met iemand die een psychopathische karakterstructuur heeft, is het niet handig om mee in de (macht) strijd te gaan. Wel is het van belang om stevig en aandachtig te zijn, respect te tonen voor zijn visie en territorium. Dan ontstaat er vertrouwen en een dialoog.

 

Er zijn zeven karakterstructuren te onderscheiden

Afwezige of schizoïde structuur

Onverzadigbare of orale structuur

Vervloeiende of symbiotische structuur

Opofferende of masochistische structuur

Afstandelijke of rigide structuur

Wantrouwige of psychopathische structuur

De narcistische persoonlijkheid

 

---

De afwezige of schizoïde structuur

Bij een persoon met de afwezige structuur hoort een beschouwende houding. Hij ziet vaak haarscherp wat een ander nodig heeft of vraagt. Hij leeft in zijn hoofd, met de ratio als vluchtmechanisme van het gevoel. Hij voelt zich niet snel ergens echt thuis. Over het algemeen hebben personen met deze structuur een goed ontwikkelde intuïtie.

Kenmerken

Afgesplitst voelen, redeneren, rationeel, alles gaat door de filter van angst/niet in contact met de ander.

Kwaliteiten

Intuïtief, creatief, vermogen om te bemiddelen.

---

 

Onverzadigbare of orale structuur

Het uiterlijk gedrag van een persoon met de onverzadigbare structuur is vaak: 'ik heb niemand nodig'. Hij vindt het moeilijk om verlangens en gevoelens uit te drukken, uit angst dat de omgeving deze niet zal vervullen. Iemand met deze structuur leeft met angst om tekort te komen. In plaats van openlijk te erkennen en te vragen, doet hij dit op een impliciete en verborgen manier. Personen met deze structuur zijn vaak heel zorgzaam en weten goed wat een ander nodig heeft.

Kenmerken

Persoon voelt zich leeg, angst om alleen gelaten te worden, klagen, kan zijn behoefte moeilijk kenbaar maken, depressie ligt op de loer.

Kwaliteiten

Vermogen om veel aandacht te geven, slim en zorgzaam.

 

---

Vervloeiende of symbiotische structuur

De vervloeiende structuur is sterk geneigd zich aan zijn omgeving aan te passen, omdat dit is wat hij heeft geleerd. Hij weet vaak niet wat hij echt wil. Duidelijk de ruimte innemen of op de voorgrond treden zal de vervloeiende structuur uit zichzelf dus niet snel doen. Personen met deze structuur zijn gericht op harmonie en kunnen in een groep 'het cement tussen de stenen' zijn.

Kenmerken

Ik ben niemand zonder de ander, geen egostructuur, wij-vorm praten.

Kwaliteiten

Structuurverlies, chaotisch, weinig tot geen realiteitsbesef.

 

---

Opofferende of masochistische structuur

Iemand met een opofferende structuur vindt het moeilijk om iets te zeggen dat voor een ander vervelend kan zijn. Hij is bang de sympathie te verliezen en gaat gemakkelijk over zijn eigen grenzen heen. Personen met deze structuur kunnen steun en toeverlaat voor anderen zijn; anderen kunnen op hem bouwen.

Kenmerken

Het lijden en slachtofferen staat centraal in zijn leven, onderdrukken van gevoelens, hard werken.

Kwaliteiten

Is geaard, vastberaden, geduldig.

 

---

Afstandelijke of rigide structuur

Bij iemand met de afstandelijke structuur bestaat de sterke behoefte om te voldoen door middel van presteren. Hij/zij creëert graag een ongeschonden beeld van zichzelf. Hij kan hard werken en gaat daarbij gemakkelijk over zijn grenzen heen. Vaak is de afstandelijke structuur haastig en ongeduldig. Anderen kijken vaak een beetje tegen hem op. Een persoon met deze structuur bereikt vaak veel in het leven.

Kenmerken

Trots, prestatiegericht, moeite met overgave in het contact.

Kwaliteiten

Harder werker, speels.

 

---

Wantrouwige of psychopathische structuur

Het meest duidelijke kenmerk van iemand met deze structuur is een wantrouwende houding ten opzichte van de omgeving. Hij denkt vooruit in scenario's. Hij heeft ook de neiging om de omgeving in de gaten te houden. Hij zorgt ervoor dat hij niet onderuit gehaald kan worden. Een persoon met deze structuur kan voor anderen in tijden van flinke storm een rots in de branding zijn.

Kenmerken

Eigenzinnig, opdringerig, trots, scherp, macho, gedreven, doelgericht.

Kwaliteiten

Veel energie, veel wils-en daadkracht, heeft lef en durf, ondernemend.

 

---

De narcistische persoonlijkheid

Deze persoonlijkheid heeft zijn ware zelfexpressie begraven in antwoord op vroegere verwondingen en heeft het vervangen door een hoog ontwikkeld, compenserend vals zelf. Het object wordt gezien als doel, niet als iets op zichzelf. Hij of zij vindt het alleen waardevol als iets of iemand je van dienst kan zijn.

De beschadiging treedt op wanneer de omgeving het nodig heeft, dat het individu anders is dan hij is. De boodschap is dan ook: 'Wees niet wie je bent, maar zoals ik het nodig heb. Wie jij bent stelt me teleur, is bedreigend voor me, maakt me boos en prikkelt mij teveel. Wees zoals ik het wil en ik zal van je houden'.

Dit geldt eigenlijk voor elk karakterstructuur, daarom zijn narcistische elementen terug te vinden in alle karakterstructuren.

 

---

Methodiek: Past Reality Integration en afweermechanismen

PRL gaat ervan uit dat wij als volwassene, de wereld vaak zien door de bril van de afweermechanismen heen die we als kind moeten ontwikkelen. Deze afweermechanismen zorgen ervoor dat we de pijn die ons als kind is aangedaan niet te hoeven voelen. Het zijn echter deze afweermechanismen die ons als volwassene het meest doen lijden, omdat ze onze waarneming van het heden zo sterk vertekenen. Angst, somberheid, boosheid, overspannenheid én gebrek aan werkelijk contact, zijn en veroorzaken in het heden onze problemen.

 

Afweermechanisme angst

Angst is diepste laag van afweer. Angst geeft het kind de illusie nog te kunnen vluchten uit de situatie waarin het niet krijgt wat het nodig heeft om te overleven. Voor de volwassene betekent angst o.a: niet naar feestjes durven, het eng vinden in het openbaar te spreken, bang zijn dat je een ziekte hebt of dat je dierbaren iets ergs overkomt.

 

Afweermechanisme primaire afweer

Primaire afweer is de eerste cognitieve afweer. Het kind denkt dat het niet krijgt wat het nodig heeft, omdat er iets mis is met zichzelf. Als volwassene vind je van jezelf dat je niet deugt en voel je je snel schuldig of slecht. PA maakt je somber, gevoelig voor depressies, je hebt gebrek aan energie en ervaart het leven als 'te zwaar'.

 

Afweermechanisme valse hoop

Het kind hoopt toch te krijgen wat het nodig heeft door maar beter zijn best te doen. Als volwassene doe je hetzelfde, omdat je gelooft alsnog te kunnen krijgen wat in je jeugd ontbrak: liefde, warmte, acceptatie. VH maakt je perfectionistisch, geeft lichamelijke stressklachten als bijv. nek-en schouderklachten, muisarm en doet je opbranden.

 

Afweermechanisme valse macht

Het kind legt de schuld bij de ouders; het komt door hen dat het kind niet krijgt wat het nodig heeft. Als volwassene vind je dat de ander niet deugt of jou benadeelt, je denkt snel dat anderen tegen je zijn. Dit kan leiden tot irritatie, woede, stressklachten, agressieve gedachten/daden en superioriteitsgevoelens.

 

Afweermechanisme ontkenning van behoeften

Het kind overtuigt zichzelf dat het niets nodig heeft. Als volwassene ben je vaak meester in het relativeren, wegredeneren van je eigen behoeften. Je stopt je gevoelens weg en verdooft jezelf door bijvoorbeeld heel veel te werken, veel te roken, drinken of te eten. Hoofdpijn, verslavingen en eetstoornissen liggen op de loer.

 

PRI bestaat uit vier concrete fases

Zelf observatie: wanneer ben ik in de ban van mijn emotionele brein en leef ik vanuit destructieve afweer?

Afweer omkeren: ontdekken wat er schuil gaat achter de afweer.

Gevoel toelaten: de achter de afweer schuil gaan, de gevoelens toelaten waarmee de afweer haar functie verliest

Integratie van doen, denken en voelen

 

Het doel van een PRI therapie

Het doel van een PRI therapie is om steeds meer 'afweervrij' in het leven te kunnen staan. Ook als er nog afweer geactiveerd wordt, zullen we deze steeds sneller zelf herkennen en kunnen ontmantelen, zodat we de destructieve werking ervan op ons dagelijks leven opheffen.

 

---

Methodiek: systemisch werk

Ons hele leven kent van jongs af aan vele systemen, zoals gezin, school, familie en cultuur. De regels en wetten in dergelijke systemen zijn vaak ingewikkeld. Het wordt steeds duidelijker dat veel organisatorische en persoonlijke problemen een systemische oorzaak hebben. De oorsprong van het systemisch werken ligt bij de systemische familietherapie van Bert Hellinger. Systemisch werken heeft als doel de verborgen belemmeringen binnen een systeem (gezin, organisatie) zichtbaar hanteerbaar te maken.

Bert Hellinger staat aan de bron van dit werk. Hij ontdekte het systeem dat iedere familie, organisatie, school en dergelijke kenmerkt en ontwikkelde een methode om hiermee te werken. Iedere deelnemer in een systeem heeft een plek. Soms lijkt de ingenomen plek niet de juiste te zijn. Systemisch werken geeft de mogelijkheid om de uit een diepe liefde ontstane verstikking bloot te leggen en aan de hand van de onderliggende dynamiek verandering aan te brengen in een systeem. De ervaring leert dat mensen beter contact krijgen met de eigen plek. Het op dieper niveau leren kennen van deze plek en de positie die anderen daarin innemen, geven ruimte voor acceptatie en zingeving.

 

Basisbegrippen van systemisch werken

Systeem

Het systeem staat centraal. Wij worden grootgebracht in systemen en krijgen daarin een plek toegewezen of nemen die in.

 

Dynamiek

De dynamiek maakt het mogelijk op een diep en onbewust niveau te werken en liefdevol en met respect om te gaan met alle leden in het systeem.

 

Verstrikking

Een verstrikking is een verwikkeling/terugkomend probleem in een systeem die belemmerd of soms ziekmakend werkt. Het zichtbaar maken van een verstrikking geeft de mogelijkheid hierin verandering te brengen.

 

Plek

De plek in het systeem is essentieel. Leden van een systeem hebben een plek. Deze plek is niet altijd de juiste. Het vinden en innemen van de eigen juiste plek wijzigt oude remmende patronen, maakt het mogelijk verstrikkingen op te heffen en stelt je in staat jouw plek in het leven te nemen.

 

Aandachtspunten van systemisch werken

Ieder mens is sterk aan het systeem van oorsprong gebonden. Het verleden, het oorspronkelijke familiesysteem, de uit liefde genomen plek met daaraan soms gekoppelde verstrikkingen kan in jouw ontwikkeling remmend werken. Het liefdevol en respectvol zichtbaar en voelbaar maken van de dynamiek in het systeem biedt de mogelijkheid wijziging te brengen in bestaande patronen zowel op persoonlijk niveau als op niveau van het familiesysteem.

 

Het persoonlijk bewustzijn

de behoefte aan een evenwicht tussen geven en nemen

de behoefte om ergens bij te horen

de behoefte aan orde

de beperkingen van tijd te accepteren

 

De behoefte aan een evenwicht van geven en nemen

Mensen die niet durven nemen, zijn aan niemand iets verplicht en kunnen daardoor beperkt van het leven genieten. Anderen willen alleen maar helpen en stellen zich op deze wijze boven een ander. Beide levenshoudingen ontwikkelen zich vaak al in de kindertijd in contact met een of beide ouders. In intieme relaties wordt de liefde bepaald door een evenwicht tussen geven en nemen. Als een partner voornamelijk neemt, zal de ander stoppen met geven. De liefde tussen partners kan optimaal stromen als beiden ten volle geven en ontvangen.

 

De behoefte ergens bij te horen

Om te overleven is het noodzakelijk om bindingen te hebben en ergens deel van te zijn. Elke groep heeft zijn waarden en normen en ieder zal zich overeenkomstig daarmee gedragen. Dit beperkt ons in wat wij kunnen zien, geloven en weten. Als wij ons op 1 dag in verschillende groepen zouden bewegen, zullen wij ons steeds op een andere manier gedragen. Zo zal je bij je ouders ander gedrag vertonen dan op je werk.

 

De behoefte aan orde

In elke groep en langdurige relaties heersen regels, normen en overtuigingen en verboden waar men zich aan dient te houden. Alle leden van zo'n groep-of relatiesysteem gedragen zich volgens deze regels welke dus per groep en relatie sterk kunnen verschillen. Deze sociale conventies bepalen grenzen van het lidmaatschap. Wie zich hier aan houdt hoort erbij en wie dat niet doet, zal zijn lidmaatschap verliezen. In dorpen kan het nog steeds vertrekkende gevolgen hebben van uitgesloten worden. Maar ook in andere culturen komt uitsluiting van met name vrouwen veelvuldig voor.

 

De beperkingen van tijd accepteren

Families en/of werknemers houden vaak sterk vast aan negatieve en positieve herinneringen. Dit belemmert nieuwe ervaringen en gebeurtenissen. Het verleden blijft hen gevangen houden. Zoals er een tijd komt dat je het leven los moet laten, zo ook dienen gebeurtenissen uit het leven losgelaten te worden, om de toekomst een kans te kunnen geven en mee te kunnen gaan in de stroom van het leven. Zo kan het gebeuren dat iemand als baby de bombardementen en de angst van de ouders heeft meegemaakt, dit dusdanig onbewust vasthoudt in zijn/haar lichaam en herinnering, dat hij het leven neemt alsof de oorlog nog niet beëindigd is.

 

Doel van Familieopstellingen

Het doel van Familieopstellingen is om meer inzicht te krijgen in herhalende familie/systeem dynamiek. Het is niet oplossend gericht, maar meer verhelderend en tevens een aanvulling op het therapeutisch proces.

 

---

Aikido

Aikido is een krijgskunst, die werd ontwikkeld door Morihei Ueshiba (1883-1969). Hij besteedde zijn hele leven aan het verfijnen van een krijgskunst die hij zelf een "vredeskunst" noemde. Bij Aikido gaat het enerzijds om het leren vechten, anderzijds ligt de nadruk op harmonie, zelfontplooiing en spiritualiteit. De technieken in Aikido zijn doordrongen van het principe van harmonie en samenvloeiing van energie. Een aanval wordt in cirkelvormige bewegingen opgenomen. Men gaat niet tegen de kracht in, maar geeft mee. Er wordt geoefend in een sfeer van respect en gelijkwaardigheid. Men helpt elkaar en stemt iedere beweging af op de mogelijkheden van de ander. Het gaat niet om winnen of verliezen. Het beoefenen van Aikido is bedoeld om zelf innerlijke rust te vinden. Het is een zoeken naar harmonie in jezelf, harmonie met je omgeving en naar harmonie met het hele universum. In die zin is Aikido dan ook geen gevecht tegen de vijand, maar meer een gevecht tegen jezelf en al je automatische reacties.

 

Doel van deze training in het therapeutisch proces

Oefenen in discipline

Conflicthantering

Flexibiliteit in je lijf ontwikkelen en meer in je kracht komen

Autonomie ontwikkelen

 

Mindfulness training

In de Mindfulness training leer je meer bewust te zijn van je gedachten, gevoelens en de sensaties in je lichaam. Door aandacht wordt je bewust van je automatismen, je ingesleten sporen, je herhaling van gedrag. Vanuit deze bewustwording kun je kiezen: in welke gedachte investeer je en welke laat je met rust. Je bent niet langer slaaf meer van je eigen denken, voelen en doen. Daarmee creëer je vrijheid, rust en ontspanning. Door met mildheid en acceptatie naar je levenspatronen, klachten en kwetsbaarheden te kijken, maak je verandering mogelijk. Afkeer ervan of verzet niet. Te zien wat veranderbaar is en te aanvaarden wat niet onveranderbaar is. Vanuit welke waarden we willen leven.

 

Mindfulness heeft drie visies

Mindfulness als aandacht voor het hier en nu

Mindfulness als vaardigheid

Mindfulness als intentie, aandacht en attitude

 

Mindfulness-oefeningen

Bodyscan

Zit-, loop- en ligmeditaties

 

In mindfulness beoefenen we de vaardigheid in aandachtsgerichtheid, het richten, herrichten, verplaatsen en aanhouden van aandacht.

Bij Minfulness gaat het om beter te voelen, in plaats van je beter te voelen.